Huis vol scherven na windhoos BarendrechtHuis vol scherven na windhoos Barendrecht

Geraas, har­de klap­pen, glas­ge­rin­kel en door het huis vlie­gen­de dak­pan­nen. Één daar­van in de ouder­slaap­ka­mer, dwars door een alu­mi­ni­um rol­luik heen, op de plek waar bij­na een wieg­je moet komen. Het gezin Wes­dorp uit Barend­recht staart in ver­bijs­te­ring terug op de wind­hoos die hun huis don­der­dag­nacht trof. „De Hee­re heeft ons gespaard. Onverdiend.”

Erg veel tijd om bij de con­ster­na­tie stil te staan heeft Jaco Wes­dorp (35) nog niet gehad, na een dag let­ter­lijk puin­rui­men. „Don­der­dag­nacht rond half drie wer­den we wak­ker”, blikt de dia­ken van de gere­for­meer­de gemeen­te in Barend­recht terug. „Toen vloog een van de dak­pan­nen door onze slaap­ka­mer­ruit. Won­der boven won­der niet op ons.” Want het lood­zwa­re puin had ook door de voor­ste ruit kun­nen komen, beseft Wes­dorp. Daar­ach­ter sliep hij, samen met zijn hoog­zwan­ge­re vrouw Eve­li­ne (31). Nu regen­de het glas­splin­ters ách­ter hun bed. Op de plaats waar elk moment het wieg­je van hun baby kan ver­schij­nen. De uit­ge­re­ken­de geboor­te­da­tum is over ander­hal­ve week.

Ravage

Als Jaco een inspec­tie­ron­de maakt, blij­ken hun twee kin­de­ren Job (4) en Sofie (2) aan de ach­ter­zij­de van het huis onge­deerd in hun bed­jes te lig­gen. Maar bene­den in de woon­ka­mer treft hij een rava­ge aan. „Zowel aan de voor- als aan de ach­ter­zij­de lagen de rui­ten eruit. Over­al lag glas en rom­mel.” Het keu­ken­raam ligt aan dig­ge­len door een ande­re dak­pan, en de gro­te woon­ka­mer­ruit blijkt niet tegen de zwa­re tuin­ta­fel bestand te zijn geweest. Via de dak­ka­pel dringt intus­sen het regen­wa­ter via twee plek­ken bin­nen. „Waar­schijn­lijk is de dak­be­dek­king losgeraakt.”

Onverantwoord

Ook in de hui­zen om hen heen zijn de lich­ten aan­ge­gaan: de wind­hoos heeft in zowel hun straat, de Lis­lee­de, als in de ernaast lig­gen­de Thur­lee­de en Sluis­lee­de huis­ge­hou­den. Wes­dorp: „Met heel de buurt gin­gen we de straat op om elkaar te vra­gen hoe het ging. Ach­ter­af onver­ant­woord, want er had­den nog steeds dak­pan­nen van de daken kun­nen vallen.”

Bij­na elk huis in de straat heeft wel gebro­ken rui­ten. „Bij ons brak het rol­luik de val een beet­je, maar bij ande­ren zijn dak­pan­nen in tus­sen­mu­ren en ‑deu­ren gesla­gen. En in voordeuren.”

Lees ver­der op de web­si­te van Refor­ma­to­risch Dagblad:

Hun buur­man hoor­de de wind razen en wil­de zijn raam dicht­doen. „Toen kreeg hij een stuk dak­pan tegen zijn hoofd.”