Jaar na vallend puin luidt klok Capelse Moriakerk weer als vanoudsJaar na vallend puin luidt klok Capelse Moriakerk weer als vanouds

De kerk­klok van de Mori­a­kerk van de gere­for­meer­de gemeen­te in Capel­le aan den IJs­sel-West zal aan­ko­men­de zon­dag weer bei­e­ren als van­ouds. Ruim een jaar lang zweeg de klok. De oor­zaak: val­lend puin tij­dens haar gebei­er, vlak voor de mid­dag­dienst op zon­dag 15 augus­tus 2021.

Voor het echt­paar Poot was het een gedenk­waar­di­ge zon­dag. „Tij­dens het lui­den van de klok gin­gen we via de hoofd­in­gang de kerk in, toen 40 cen­ti­me­ter ach­ter mij iets zwaars op de bre­de ste­nen toe­gangs­trap viel”, ver­telt E. Poot-Zwemstra (76).

Het ging om een stuk pilaar dat het voor­ste galm­gat stut­te, ver­klaart haar man, M. Poot (81). Hij liep nog bui­ten toen dit gebeur­de, vlak ach­ter zijn vrouw. Het puin viel pre­cies tus­sen hen in. „Op vijf cen­ti­me­ter afstand van mijn neus, en drie cen­ti­me­ter afstand van mijn schoe­nen”, rekent hij voor. „Een gigan­ti­sche klap.” Het ging om een brok van zo’n 8 kilo. „En rea­li­seer je dat de impact van dat gewicht nog veel gro­ter was: het kwam van 15 meter hoog.”

De oor­zaak was een ver­roes­te sta­len ver­bin­dings­pen in de pilaar­ko­lom, zegt pro­ject­lei­der Richard Littooij van de onder­houds­com­mis­sie. „Het staal zet­te uit en druk­te delen van het zand­steen uit elkaar. Een deel van de dra­gen­de kolom viel daar­door naar beneden.”

De inge­pak­te kerk­to­ren van de Mori­a­kerk in Capel­le aan den IJs­sel. Deze week ver­dwij­nen de stei­gers weer. ©Richard Littooij

Spijt

Poot bleef over­eind, maar hij raak­te flink van slag. „Ik ben terug­ge­lo­pen, het trot­toir op. Daar vin­gen gemeen­te­le­den mij op. Daar­na ging ik toch maar mijn vrouw ach­ter­na, de kerk in.” Zijn echt­ge­no­te had niet direct door wat haar man over­ko­men was, bekent ze. „Ik stop­te wel even maar het was in coro­na­tijd, dus je mocht niet samen­klon­te­ren.” Om te voor­ko­men dat zij kerk­gan­gers ach­ter haar zou hin­de­ren, liep ze door. „Ande­ren heb­ben zich toen over mijn man ont­fermd. Later had ik wel wat spijt dat ik ben doorgelopen.”

 

Lees ver­der op de web­si­te van Refor­ma­to­risch Dagblad:

In de kerk­bank ver­tel­de Poot zijn echt­ge­no­te de schok­ken­de erva­ring. Zijn vrouw: „We heb­ben heel de dienst bib­be­rend in de bank geze­ten.” Poot knikt. „Van de preek heb­ben we niets gehoord.”