Het splinternieuwe, grootste civiele hospitaalschip ter wereld, Global Mercy, brengt deze weken zo’n 10.000 mensen op de been om haar te bewonderen. Onder hen bevond zich de Britse prinses Anne, dochter van koningin Elizabeth. Goed voor de sponsoring. Maar intussen smacht de liefdadigheidsinstelling Mercy Ships naar bevlogen vrijwilligers. Want haar schip is niet voor bezoekersdagen gebouwd.
Afzichtelijke zwellingen, gespleten lippen, klompvoeten, fistels, ernstig vergroeide ledematen en oogziekten: onder meer deze ellende komt vaak voor in ’s werelds allerarmste landen. De bestrijding ervan leidde tot de bouw van de Global Mercy. Bevolkt door geschoolde vrijwilligers – van chirurgen tot loodgieters – die er korte of langere tijd hun beroep uitoefenen. Zonder er een cent aan te verdienen. Sterker: ze werven zelf de sponsors om hun eigen onkosten van zo’n 500 dollar per maand te betalen. Of ze dokken die uit eigen zak.
De vrijwilligers – meest christelijke, maar iedereen kan zich aanmelden – maken niet alleen gratis medische hulp mogelijk, maar ook kosteloze trainingen van lokale zorgwerkers. Verder helpen ze lokale boeren om de opbrengst en kwaliteit van de landbouw te vergroten en zo de voedselvoorziening (en dus de volksgezondheid) te verbeteren.
Rondneuzen
Momenteel torent het varend ziekenhuis nog hoog boven de Parkkade in Rotterdam uit. Het 12 verdiepingen tellende schip (kosten: 185 miljoen euro) kwam daar op 1 maart ’s ochtends vroeg aan na een feestelijk onthaal aan de Wilhelminapier ertegenover op 26 februari. Dinsdag 15 maart vertrekt ze uit Rotterdam. Tot die tijd kunnen vanuit heel de wereld donateurs, sponsors en andere belangstellenden erop rondneuzen. Daarna wacht het echte werk.
Wat dit werk inhoudt, laten Engelssprekende gidsen aan boord zien. Zoals de Nederlandse Annerieke Roelofs (31), die straks op de Global Mercy woont en werkt als verpleegkundige. De afgelopen twee jaar was ze regelmatig aan boord van de Africa Mercy. Dit enige andere particuliere hospitaalschip van Mercy Ships is een omgebouwde treinveerboot. De Global Mercy is het eerste nieuwbouwschip van de organisatie, én gericht hiervoor gebouwd.
Onwennig schuifelen de bezoekers door de gangen van het nieuwe vlaggenschip. Het ruikt er fris, en je merkt weinig van brommende systemen en apparaten: alles is goed geïsoleerd. Fijn voor de rust van de patiënten, straks.
Kinderbedden
Op de kinderverpleegafdeling laat Annerieke de speciale ziekenbedden zien. Specifiek ontworpen voor het schip. Tot hun achttiende jaar mogen patiënten een begeleider mee aan boord nemen, meestal een ouder. Terwijl het patiëntje op de normale hoogte ligt, slaapt zijn begeleider ’s nachts op een bedbodem eronder, vlak boven de grond. Dat scheelt ruimte ten opzichte van de Africa Mercy: daar slaapt de ouder of verzorger op een matras op de grond.
Hekserij
Op een tweede verpleegafdeling vertelt Bernard (1998) uit Kameroen vanaf een groot scherm zijn verhaal. Beter gezegd: zijn goedgebekte tweelingzus doet dat. Ze vertelt hoe een kleine zwelling in het gezicht van haar broer in de loop der jaren steeds heftigere vormen aannam. En hoe haar broer leed doordat hij bijvoorbeeld op school werd buitengesloten. Annerieke: ‘Vaak denken Afrikanen dat zulke mensen slachtoffer zijn van hekserij.’ De situatie zorgde ook voor een grote kennisachterstand ten opzichte van zijn tweelingzus.
Een operatie in 2019, waarbij een plastisch chirurg de uitdijende zwellingen van zijn linkerwang en nek verwijderde, gaf een enorme bevrijding. ‘Wij zien dat patiënten na een operatie niet alleen uiterlijk, maar ook innerlijk veranderen’, vertelt Annerieke. Ook Bernard kreeg, ondanks de duidelijk zichtbare littekens, zijn zelfvertrouwen terug. ‘Eerst was hij heel teruggetrokken, maar na de operatie zag je hem opbloeien.’
Scheepsschool
Mercy Ships richt zich, vanuit christelijke motieven, op de behandeling van de meest voorkomende aandoeningen in Afrika, voor de grootst mogelijke impact. Annerieke: „We zien hierbij heel veel mensen met tumoren, zoals Bernard.”
Lees verder op de website van weekblad Schuttevaer:
„In de landen waar wij helpen heeft 95 tot 99% van de mensen geen toegang tot medische zorg. Daardoor kunnen tumoren ook zo onbegrensd groeien.”
