Kapitein Global Mercy: „We willen ons uit de markt werken”Kapitein Global Mercy: „We willen ons uit de markt werken”

Het splin­ter­nieu­we, groot­ste civie­le hos­pi­taal­schip ter wereld, Glo­bal Mer­cy, brengt deze weken zo’n 10.000 men­sen op de been om haar te bewon­de­ren. Onder hen bevond zich de Brit­se prin­ses Anne, doch­ter van konin­gin Eli­za­beth. Goed voor de spon­so­ring. Maar intus­sen smacht de lief­da­dig­heids­in­stel­ling Mer­cy Ships naar bevlo­gen vrij­wil­li­gers. Want haar schip is niet voor bezoe­kers­da­gen gebouwd.

Afzich­te­lij­ke zwel­lin­gen, gesple­ten lip­pen, klomp­voe­ten, fis­tels, ern­stig ver­groei­de lede­ma­ten en oog­ziek­ten: onder meer deze ellen­de komt vaak voor in ’s werelds aller­arm­ste lan­den. De bestrij­ding ervan leid­de tot de bouw van de Glo­bal Mer­cy. Bevolkt door geschool­de vrij­wil­li­gers – van chi­rur­gen tot lood­gie­ters – die er kor­te of lan­ge­re tijd hun beroep uit­oe­fe­nen. Zon­der er een cent aan te ver­die­nen. Ster­ker: ze wer­ven zelf de spon­sors om hun eigen onkos­ten van zo’n 500 dol­lar per maand te beta­len. Of ze dok­ken die uit eigen zak.

Zie­ken­zaal.

De vrij­wil­li­gers – meest chris­te­lij­ke, maar ieder­een kan zich aan­mel­den – maken niet alleen gra­tis medi­sche hulp moge­lijk, maar ook kos­te­lo­ze trai­nin­gen van loka­le zorg­wer­kers. Ver­der hel­pen ze loka­le boe­ren om de opbrengst en kwa­li­teit van de land­bouw te ver­gro­ten en zo de voed­sel­voor­zie­ning (en dus de volks­ge­zond­heid) te verbeteren.

Stuur­huis Glo­bal Mercy.

Rondneuzen

Momen­teel torent het varend zie­ken­huis nog hoog boven de Park­ka­de in Rot­ter­dam uit. Het 12 ver­die­pin­gen tel­len­de schip (kos­ten: 185 mil­joen euro) kwam daar op 1 maart ’s och­tends vroeg aan na een fees­te­lijk ont­haal aan de Wil­hel­mina­pier erte­gen­over op 26 febru­a­ri. Dins­dag 15 maart ver­trekt ze uit Rot­ter­dam. Tot die tijd kun­nen van­uit heel de wereld dona­teurs, spon­sors en ande­re belang­stel­len­den erop rond­neu­zen. Daar­na wacht het ech­te werk.

Wat dit werk inhoudt, laten Engels­spre­ken­de gid­sen aan boord zien. Zoals de Neder­land­se Anne­rie­ke Roe­lofs (31), die straks op de Glo­bal Mer­cy woont en werkt als ver­pleeg­kun­di­ge. De afge­lo­pen twee jaar was ze regel­ma­tig aan boord van de Afri­ca Mer­cy. Dit eni­ge ande­re par­ti­cu­lie­re hos­pi­taal­schip van Mer­cy Ships is een omge­bouw­de trein­veer­boot. De Glo­bal Mer­cy is het eer­ste nieuw­bouw­schip van de orga­ni­sa­tie, én gericht hier­voor gebouwd.

Onwen­nig schui­fe­len de bezoe­kers door de gan­gen van het nieu­we vlag­gen­schip. Het ruikt er fris, en je merkt wei­nig van brom­men­de sys­te­men en appa­ra­ten: alles is goed geï­so­leerd. Fijn voor de rust van de pati­ën­ten, straks.

Kinderbedden

Op de kin­der­ver­pleeg­af­de­ling laat Anne­rie­ke de spe­ci­a­le zie­ken­bed­den zien. Spe­ci­fiek ont­wor­pen voor het schip. Tot hun acht­tien­de jaar mogen pati­ën­ten een bege­lei­der mee aan boord nemen, meest­al een ouder. Ter­wijl het pati­ën­tje op de nor­ma­le hoog­te ligt, slaapt zijn bege­lei­der ’s nachts op een bed­bo­dem eron­der, vlak boven de grond. Dat scheelt ruim­te ten opzich­te van de Afri­ca Mer­cy: daar slaapt de ouder of ver­zor­ger op een matras op de grond.

Spe­ci­aal ont­wor­pen sta­pel­bed op de kin­der­af­de­ling, met slaap­plaats voor een begeleider.

Hekserij

Op een twee­de ver­pleeg­af­de­ling ver­telt Ber­nard (1998) uit Kameroen van­af een groot scherm zijn ver­haal. Beter gezegd: zijn goed­ge­bek­te twee­ling­zus doet dat. Ze ver­telt hoe een klei­ne zwel­ling in het gezicht van haar broer in de loop der jaren steeds hef­ti­ge­re vor­men aan­nam. En hoe haar broer leed door­dat hij bij­voor­beeld op school werd bui­ten­ge­slo­ten. Anne­rie­ke: ‘Vaak den­ken Afri­ka­nen dat zul­ke men­sen slacht­of­fer zijn van hek­se­rij.’ De situ­a­tie zorg­de ook voor een gro­te ken­nis­ach­ter­stand ten opzich­te van zijn tweelingzus.

Een ope­ra­tie in 2019, waar­bij een plas­tisch chi­rurg de uit­dij­en­de zwel­lin­gen van zijn lin­ker­wang en nek ver­wij­der­de, gaf een enor­me bevrij­ding. ‘Wij zien dat pati­ën­ten na een ope­ra­tie niet alleen uiter­lijk, maar ook inner­lijk ver­an­de­ren’, ver­telt Anne­rie­ke. Ook Ber­nard kreeg, ondanks de dui­de­lijk zicht­ba­re lit­te­kens, zijn zelf­ver­trou­wen terug. ‘Eerst was hij heel terug­ge­trok­ken, maar na de ope­ra­tie zag je hem opbloeien.’

Scheepsschool

Mer­cy Ships richt zich, van­uit chris­te­lij­ke motie­ven, op de behan­de­ling van de meest voor­ko­men­de aan­doe­nin­gen in Afri­ka, voor de grootst moge­lij­ke impact. Anne­rie­ke: „We zien hier­bij heel veel men­sen met tumo­ren, zoals Bernard.”

 

Lees ver­der op de web­si­te van week­blad Schuttevaer:

„In de lan­den waar wij hel­pen heeft 95 tot 99% van de men­sen geen toe­gang tot medi­sche zorg. Daar­door kun­nen tumo­ren ook zo onbe­grensd groei­en.”