Schipper naast God: ‘Hij draagt mij’Schipper naast God: ‘Hij draagt mij’

Schip­per Erik Waal­boer (46) uit Sliedrecht heeft soms het idee dat niets in zijn leven van­zelf goed gaat. Toch doet dit hem nooit aan God twij­fe­len. ‘Het leven met Hem is geen garan­tie op suc­ces. Maar in tij­den dat het stormt in mijn leven, heb ik wel een schou­der om op uit te hui­len. Hij is mach­tig om mij erdoor­heen te dragen.’

Een van die stor­men maak­te hij het afge­lo­pen jaar mee. ‘Ik kreeg steeds meer pijn in één van mijn nie­ren.’ Nier­ste­nen ble­ken de oor­zaak. Eigen­lijk begon het al een paar jaar terug, maar Waal­boer leef­de er lie­ver over­heen. ‘Ik ben niet zo’n held, als het over het zie­ken­huis gaat.’

Daar­om pro­beer­de de eige­naar van sleep­vaart­be­drijf Waal­boer Mari­tiem uit Sliedrecht extra gezond te leven en gebruik­te hij aller­lei huis- en genees­mid­de­len. ‘In het begin had ik er soms ook maan­den geen last van en hoop­te ik dat het van­zelf over zou gaan. Maar begin dit jaar ging het echt niet meer. Ik kreeg weke­lijks pijn­aan­val­len. Soms rol­de ik over de vloer van de pijn en moest ik ervan overgeven.’

Vro­lijk

Een kijk­ope­ra­tie was de eni­ge uit­weg, besef­te Waal­boer. Zeker nadat een poging om de nier­ste­nen te ver­grui­zen was mis­lukt. Op dat moment kreeg hij hou­vast aan zijn geloof. ‘Ik moet wel eens klem­lo­pen voor ik als een kind op de Hee­re ga ver­trou­wen. Dat is een levens­lan­ge les voor mij. Des­on­danks weet dat Hij mijn Vader is, die weet wat goed voor mij is.’

In afwach­ting van zijn ope­ra­tie beland­de hij in het zie­ken­huis. ‘Op de zie­ken­zaal kwam een goe­de vriend op bezoek. Een man die ook in een eer­de­re, moei­lij­ke peri­o­de veel steun heeft gege­ven. ‘Hij kwam aan het bed zit­ten en vroeg op een gege­ven moment aan de ande­re pati­ën­ten op de kamer of hij mocht bid­den. Dat vond ieder­een goed. Hij deed toen hard­op een gebed, waar­in hij steun aan God vroeg voor mijn situ­a­tie. Ook de ande­re pati­ën­ten noem­de hij in het gebed.’

Het bezoek van de vriend gaf Erik rust. ‘Maar ik zag er ook Gods hand in dat hij kwam. Dat gebed van hem gaf mij zoveel moed, dat alle opzien weg was. Ik ging bij­na vro­lijk naar de operatietafel.’

Lees heel het artikel