Emmy Vestjens-Montens (97): de laatste van een kunstzinnig gezinEmmy Vestjens-Montens (97): de laatste van een kunstzinnig gezin

Haar man en bei­de kin­de­ren heeft ze zich zien ont­val­len, en zelf heeft ze de leef­tijd van de zeer ster­ken al ver over­schre­den. Maar ondanks haar 97 jaren houdt Emmy Vest­jens-Mon­tens zich nog actief met haar gro­te hob­by bezig: kunst. Net als ooit haar man en dochter.

Haar huis­je laat zich las­tig vin­den, in de park­ach­ti­ge wijk Wie­le­waal van het Rot­ter­dam­se stads­deel Oud-Char­lois. Geen enke­le digi­ta­le rou­te­kaart heeft weet van een al jaren terug inge­voer­de weg­af­slui­ting – ter­wijl dit laat­ste een for­se omweg nood­za­ke­lijk maakt. De ont­slui­ting van de Wie­le­waal lijkt voor de gemeen­te Rot­ter­dam geen pri­o­ri­teit meer te hebben.

Vlak na de oor­log, in 1949, brach­ten de vele laag­ge­bouw­de rij­tjes­wo­nin­gen in de wijk uit­komst in een pran­gen­de woning­nood. Ook het gezin Vest­jens vond er voor het eerst een eigen onder­dak. Nu geven de stra­ten een troos­te­lo­ze aan­blik. Tui­nen zijn ver­wil­derd, en vele ramen met plan­ken dicht­ge­spij­kerd. Woning­bouw­ver­e­ni­ging Woon­stad Rot­ter­dam lokt in fases de huur­ders uit hun naoor­log­se wonin­gen. Op ter­mijn gaan de huis­jes tegen de vlak­te, en moe­ten er gloed­nieu­we appar­te­men­ten en wonin­gen ver­rij­zen. „Onze fun­de­rin­gen zijn ver­zakt”, ver­klaart Vest­jens. Haar Vlaam­se afkomst blijkt nog altijd uit haar spraak: haar wieg stond in Leuven.

Bood­schap­pen

De hoog­be­jaar­de dame (1920) zit voor­lo­pig nog in haar woning. Ter­wijl veel buren om haar heen al zijn ver­trok­ken, wacht zij nog op een geschikt aan­bod van Woon­stad Rot­ter­dam. „Ze wil­len mij in een bejaar­den­huis stop­pen. Maar dat wil ik niet.”

Lees heel het artikel